Column: Het plezier van Tessa Giele
Dit is de tweede column van Olympisch vlinderslag specialist Tessa Giele. Ze neemt ons mee in haar plezier in de (top)sport. Lees ook haar eerste column. Tessa is te volgen via haar social media kanalen.
Het klinkt misschien stom en cliché, maar plezier is toch het allerbelangrijkste bij topsport, voor mij in elk geval.
Ooit ben ik begonnen met zwemmen omdat ik graag wilde leren waterpoloën en zo belandde ik bij zwemvereniging de Duck in Brielle. Ze vertelden mij dat als ik wilde leren waterpoloën, ik eerst goed moest kunnen zwemmen. Alleen van waterpolo is het nooit gekomen…
Ik vond plezier in het samen zwemmen met mijn vriendjes en vriendinnetjes bij de vereniging en ik keek op naar de oudere zwemmers. Later wilde ik net zo goed worden als zij. Het liefst wilde ik elk clubrecord, in elke leeftijdscategorie, voor zoveel mogelijk afstanden. Toen ik beter leerde zwemmen, waren wedstrijden nóg leuker. Als minioortje zwem je namelijk constant persoonlijke records, ik kon er geen genoeg van krijgen.
Wedstrijden vind ik nog steeds het allerleukst en het liefst zou ik nog elk weekend persoonlijke records zwemmen. Maar juist nu het moeilijker is om mijzelf constant te verbeteren, vind ik de zwemsport nog leuker. Ik ben verliefd geworden op het proces, ik probeer te begrijpen waarom ik bepaalde dingen doe in de zwem-, en krachttraining. Veel bespreek en analyseer ik dan ook met mijn coaches, Ariënne, Bas en Anne, en op die manier maken we het beste schema. We proberen nieuwe dingen en we maken progressie, daar draait het stiekem toch allemaal om. Soms doe ik ook nog wel eens een suggestie voor een zware training of een bijna onmogelijke vlinderslag set. Kort voor de training kan ik daar dan ineens best een beetje tegen op kijken, maar achteraf voelde ik me dan super tevreden en voldaan.
Juist nu het moeilijker is om mijzelf constant te verbeteren, vind ik de zwemsport nog leuker. Ik ben verliefd geworden op het proces
In 2023 dacht ik eraan om te stoppen met zwemmen, ik was mijn plezier in het zwemmen verloren. Ik zwom al een jaar geen persoonlijke records meer (verre van zelfs), ik kwam met tegenzin naar de trainingen en in het team voelde ik mij niet op m’n plek. Toen ik vervolgens in de zomer besloot om terug te gaan naar Albion, kwam het plezier al snel terug. Ik werd door het team met open armen ontvangen en het voelde als thuiskomen. Tussen de setjes door was het gezellig en werd er gelachen. Ineens bestond er weer meer dan ‘alleen maar verplicht baantjes trekken’.
Als een sporter lijkt progressie het allerbelangrijkste. Dat is namelijk de enige manier waarop al ons harde werken wordt uitbetaald, maar progressie gaat hand in hand met plezier. De een heeft het ander nodig, zo gaat het in ieder geval bij mij. Ik zou geen plezier meer hebben in de sport als ik niet goed kan presteren, maar aan de andere kant kan ik niet presteren zonder plezier. Dat plezier haal ik uit leuke zwemtrainingen, leuke krachttrainingen, de super leuke groep bij Albion en dingen buiten het zwembad. Want er bestaat méér dan alleen maar zwemmen. Dus als het even niet goed gaat, blijf hard trainen, hou plezier en haal energie uit leuke uitstapjes, hobby’s, studie en tijd met vrienden en familie.
Liefs,
Tessa
Als het even niet goed gaat, blijf hard trainen, hou plezier en haal energie uit leuke uitstapjes, hobby’s, studie en tijd met vrienden en familie
