Para-zwemster Suzie Pellis op weg naar haar dromen

Het is tijdens een talentendag in 2015, voor meerdere sporten, op een militair oefenterrein in Doorn waar Suzie Pellis als zwemster meteen opvalt bij trainster Jeanet Mulder. ,,Die dag werd georganiseerd door NOC*NSF en was eenmalig voor 8 tot 12 jarigen. Naast zwemmen was er ook basketbal en rolstoel rijden bijvoorbeeld. Ik was op dat moment niet eens lid van een vereniging, dus zei Jeanet dat ik maar eens moest gaan kijken bij een vereniging. Kort daarna heb ik me aangemeld bij Hieronymus in Roosendaal. In Bergen op Zoom, waar ik woon, was het zwembad lange tijd gesloten door een technisch mankement. Bovendien was het aantal leden niet heel groot. Die optie ging op dat moment niet op’’, vertelt Suzie over het begin van haar zwemloopbaan.

Manon Vermariën
De Roosendaalse vereniging had nog een voordeel. Omdat parazwemmers als Sebastiaan Broere en Manon Vermariën daar lid waren, hadden ze ervaring met trainingen aan zwemmers met een beperking. ,,Ik mis mijn onderarm aan de rechterkant en mijn kwalificatie is S9. Net als Manon.’’ Toch werd in 2020 de overstap gemaakt naar de plaatselijke club. ,,Mijn broertje Xiang ging daar zwemmen. Voor mij was dat dichterbij huis en minder reistijd.’’

Wat Suzie nu precies aantrok in de zwemsport weet ze nog steeds niet. Feit is wel dat ze iedere keer met een glimlach in het water ligt. ,,Zodra ik erin spring maakt dat me blij. Op de club kon ik altijd met de valide zwemmers meekomen. Ik vond het geweldig om iedere week wedstrijden te zwemmen. Bepaalde afstanden af te leggen. Het liefste met de rugslag.’’

Wegglijden
Het is juist met de favoriete zwemslag van Suzie dat het lastig is om te starten met één arm. ,,Het is altijd fijn om bij grote internationale wedstrijden zo’n latje onder water te hebben om op af te zetten. Het grootste gevaar voor zwemmers met maar één hand is dat we wegglijden. Daarnaast kan het soms voor je gevoel heel lang duren voordat je het startsignaal krijgt.’’

Voorbeelden van die ‘grotere wedstrijden’ zijn in eigen land de Rotterdam- en Eindhoven Qualification Meet. De para-zwemmers zijn daar inmiddels geïntegreerd in het wedstrijdprogramma. Internationaal deed Suzie mee aan een drietal World Series. ,,Vorig jaar deed ik voor het eerst mee in Berlijn. Toen werd ik ook geclassificeerd op S9. Dit jaar ben ik in het Lignano geweest. Daar zwom ik finales en haalde brons op de 200 wissel en zilver op de 100 vlinder . Vanuit Italië vlogen we meteen door naar Sheffield in Engeland. Op zich was dat best apart, want normaal ga je weer terug naar Nederland. Maar de procedure was hetzelfde. Na aankomst trainden we de eerste paar dagen. Daarna begonnen de wedstrijd waarbij we iedere keer hetzelfde ritme hadden met series in de ochtend en finales in de middag.’’

Lanzarote
Het zijn allemaal zaken die horen bij een zwemster die lid is van het High Performance Center van de paralympische zwemploeg. Net als een trainingskamp. ,,Bram Dekker, de bondscoach, heeft me vorig jaar bij het team gehaald. Dat betekende dat ik ook mee mocht naar de trainingskampen op Curaçao, in Turkije en, dit jaar, op Lanzarote bij Club La Santa. Het voordeel daar was dat ik alleen met de sport bezig was. Sowieso bevatten trainingen al meer techniek en wordt veel geoefend op de skills van starten en keerpunten. Door de programma’s die Bram schrijft is alles goed op elkaar afgestemd. Zeker als je daarin de combinatie met kracht- en landtraining meeneemt.’’

Hoewel Suzie ondertussen fulltime bezig is met zwemmen is ze niet fulltime aanwezig in Amersfoort. Er zijn geen woonfaciliteiten voor jonge zwemmers in Amersfoort en de afstand is te ver om steeds heen en weer te rijden. ,,Ik zit in Bergen op Zoom wel op een LOOT-school in 4 VWO; Regionale Scholengemeenschap ’t Rijks. Daarom ben ik van donderdagmiddag tot en met zaterdagochtend in Amersfoort en train ik maandag, dinsdag, woensdag en donderdagochtend in Bergen op Zoom. Twee keer bij De Krabben en twee keer met school.’’

Europees kampioenschap
Voor Suzie is het halen van de Paralympische Spelen niet direct haar hoofddoel. ,,Natuurlijk zou het mooi zijn, maar je moet ook reëel zijn. Voor mij is deelname aan het Europees kampioenschap, zoals ik er nu tegenaan kijk, een meer haalbaar doel. En daarvoor duik ik dus iedere dag met een glimlach het water in.’’