Het laatste stukje richting de finale

Dit is de derde column van Stans den Hartog Jager. Lees ook de eerste en de tweede. Stans speelt zaterdag de regionale bekerfinale met Zwemvereniging Utrecht Da2 tegen de Duinkikkers Da1 in Krommenie. Ze is op social media via deze Instagram en Facebook pagina te volgen.

De competitie is inmiddels voorbij. We speelden onze laatste twee wedstrijden alweer bijna drie weken geleden. In Diemen was onze een-na-laatste wedstrijd gewoon, zoals bijna allen, op zaterdagavond. Een wedstrijd in een prachtige, ongelofelijk vintage zwembad. Met een heel hoge rand, smaller dan de meeste zwembaden van nu en in de mooie retro kleuren oranje en bruin.

De wedstrijd die wat lastig begint door de zeer laagstaande zon en ons echt totaal het zicht ontneemt. Ik zie niet of er iemand ligt, laat staan dat ik kan zien of het een medespeelster is met een blauwe cap of een tegenstander met witte. Ondanks dit zicht is de eerste helft van de wedstrijd duidelijk voor ons. Als de zon geen rol meer speelt krijgen we het wat lastig, maar met een bal die ik block, en die daarmee buiten het water beland, trekken we alle drie de punten, in de laatste 10 seconden naar ons toe.

Onze laatste wedstrijd van dit seizoen spelen we drie dagen later, op een doordeweekse dinsdagavond in ons eigen bad. Het is een wedstrijd die we eerder niet konden spelen vanwege één van de bekerwedstrijden die werd ingepland, maar die voor ons, maar ook voor de tegenstander nog belangrijk is. Wanneer we winnen eindigen we als tweede, als zij winnen degraderen zij niet. Het liefst hadden we deze wedstrijd ietsje later gespeeld. Ietsjes dichter op de bekerfinale, maar door verschillende omstandigheden lukte dit helaas niet qua planning. Hoewel het even schakelen is zo tijdens een gewoon trainingsuur, is het vanaf het begin duidelijk voor wie de laatste punten van het seizoen 2024/2025 zijn. Wij stijgen naar een prachtige tweede plek! Super trots meiden!

Sinds de competitie helemaal gespeeld is, is het aan ons om de spreekwoordelijke boog wel gespannen te houden en wel door te blijven trainen voor die belangrijkste, echt aller laatste wedstrijd op zaterdag 10 mei. De finale van de regiobeker. We trainen zoveel mogelijk gewoon door. We blijven oefenen op spelsituaties en man-meer-man-minders en daarnaast houden we onze conditie hoog. Zowel in het water als daar buiten. We lopen rondjes samen hard of pakken de racefiets en ik ga ook langzaam mijn aantal meters in het chloor wat opvoeren.

Ik voel mijn zenuwen, mijn spanning echt wel wat omhoog gaan deze dagen voorafgaand aan dé wedstijd. Een gezonde spanning wel. Een mix van zenuwen en van vooral heel veel zin! Zin in de laatste trainingen en zin om zaterdag te knallen.